05 jul GOED VOORBEELD BLIJFT HANGEN
Leestijd: 3 minuten
Zelfs nog na de dood blijft de herinnering, hoe mooi is dat?
Mijn vader overleed 12 jaar terug midden in een hete zomer op de respectabele leeftijd van 85 jaar. Toch voelde dat toen en nu nog steeds veel te vroeg. Gelukkig blijven de herinneringen, ook bij onze vier kinderen, aan Opa Hooft hangen.
Mijn afscheidswoord heb ik destijds wel tien keer herschreven en nu schaam ik me hoe weinig ik nog van die tekst helder voor ogen zie. Behalve dan die dikke stam van de laurierstruik die hij kort daarvoor nog heeft gesnoeid.
Van tuinconcert naar Paradiso
Zijn 85e verjaardag hebben we nog net kunnen vieren in de tuin van zijn huis, samen met onze vier kinderen. Onze oudste, Baue (toen 11 jaar), mocht zijn drumstel opstellen en enkele nummers spelen, speciaal voor Opa Hooft. Wat heeft hij intens genoten van dat laatste familieoptreden. Een maand later stopte zijn hart ermee, kort nadat we nog wel afscheid hebben kunnen nemen. Zes jaar later zagen we onze Baue met zijn band schitteren in een vol Paradiso, z’n eerste droom volbracht.
Aandacht in het menselijk contact
Pa was een uitstekend voorbeeld voor mij door zijn oprechte aandacht voor zijn buurvrouw die hem zijn laatste jaren voortreffelijk geholpen heeft. Hij had zeker ook aandacht voor de buurman en vooral hun twee kinderen. Die interesse toonde hij voor zijn kleine nichtjes en zeer intensief voor zijn kleinkinderen.
Pa kon het nooit laten om de caissières van de AH een compliment te maken. Soms werden ze daar verlegen van en toch bleef hij proberen om een praatje te maken.
Repareren, verbeteren en vernieuwen
Dat repareren heb ik mij nog steeds niet eigen weten te maken, terwijl Pa juist alles weer aan de praat wist te krijgen. Die eigenschap kwam zeker in onze fabriek dagelijks goed van pas.
Pa bleef maar puzzelen en zoeken naar handigere en snellere methodieken. Soms hield hem dat tot diep in de nacht bezig en hij vond bijna altijd een oplossing.
Hij was de eerste in Nederland die zelfstandig zijn eigen waterzuiveringsinstallatie bouwde, voor het neerslaan van zware metalen. Het werd bijna een obsessie voor hem om de steeds strenger wordende eisen te blijven halen, opgeven was voor hem nimmer een optie.
Overtuigingskracht met verve
Lang ben ik thuis blijven wonen en dat gaf mij de mogelijkheid om naast mijn werk bij DAF Trucks te kunnen studeren in Hasselt en vier keer in de week waterpolo te spelen. Thuis aan de keukentafel hebben Pa en ik honderden felle discussies gevoerd. Vaak kon ik het niet van hem winnen en werd dan persoonlijk of gebruikte oneerlijke technieken. Hij bleef volhardend met sterke argumenten en verloor nooit zijn geduld of zelfbeheersing. Ook dat lukt mij tot op de dag van vandaag nog lang niet zó goed als hij dat kon.
Ik moet er niet aan denken hoe sociaal onhandig ik nu nog zou zijn, zonder zijn voorbeeld.