01 feb Rottijd en toch sterker eruit
Als je lijf je in de steek laat hoef je nog niet te stoppen met te werken aan jezelf.
De eerste schrik
Je kent ze wel die tegenslagen waardoor niets meer uit je handen lijkt te komen. Zo’n rottijd had ik het afgelopen jaar. Het begon met geleidelijk slechter zicht aan mijn rechteroog. Dan maar even naar de opticien die mij direct gerust stelde. Met zijn nieuwste microscoop constateerde hij dat juist mijn andere oog langzaam slechter aan het worden was, ouderdom…
Magische ervaring
Nog geen week later viel een kwart van mijn zicht weg aan mijn rechteroog, een zwart vlak. Ik schrok mij kapot en trof gelukkig een alerte huisarts die zelf direct de oogarts belde voor advies. Die wilde mij onmiddellijk zien en bleek bij aankomst al een operatie plek in het Radboud UMC te hebben geregeld.
Het bleek een netvliesloslating en dat heeft inderdaad met leeftijd te maken. Het veroorzaakt blindheid als niet snel wordt geopereerd. De volgende dag al lag ik in Nijmegen op de operatietafel, pijnloos en een fascinerende ervaring. Operatie geslaagd, twee weken nauwelijks zicht en dan komt het beeld weer terug, magisch.
Vette pech
Versnelde staarvorming komt vaker voor dus mocht ik in Tilburg al snel weer onder het mes. Een paar weken super voorzichtig doen en het zicht kwam weer terug. Net vliesloslating komt niet vaak voor en de kans op recidive is minder dan 1% vertelde de UMC chirurg mij trots.
Terwijl ik er van overtuigd was dat ik een ontsteking aan mijn oog had opgelopen bleek het netvlies voor de 2e keer gescheurd. Vette pech en dat is dan ook de passende aanpak. Weer minutieus vast laseren, olie in de oogbol en drie maanden rust en dealen met je angst.
Als die ene deur gesloten blijft, zoek je een andere opening
Kees verzin een list want anders maak je jezelf gek. Ik ging iedere dag wandelen en als het beter ging een uur fietsen om in beweging en fris in de kop te blijven. Wat ik miste was de mentale uitdaging en daarom ging ik doen wat mij nooit eerder was gelukt, een roman lezen. Ik was getroffen door het interview met Alex Boogers, schrijver uit Vlaardingen. Dat was mijn opening.
Toeval wil dat Alex Boogers begon met schrijven toen ik begon met mijn eigen trainer/coach praktijk, in 2000. Zijn eerste roman “Het boek Estee” las ik tamelijk vlot doorheen. Door zijn rauwe en directe schrijfstijl kon ik mij makkelijk inleven in zijn verhaal. Een half jaar later ben ik nog herstellende van de vierde oog operatie en heb inmiddels tien boeken van Alex uit.
Bijzondere levenslessen
Ondertussen heb ik ook nog een aantal biografieën beet gepakt en uit gelezen;
- “Ali”; over die boks legende Mohammed Ali
- “Golden”; over de beste MBA speler van dit moment Steph Curry
- “Johan Cruijff, Mijn verhaal”
- “Kracht”; van drievoudig MMA wereldkampioen Marloes Coenen
- “Prof”; over oud bondscoach Kees Rijvers
- “Raymann zkt raad”; van Jörgen Raymann
Ik durf te beweren dat het lezen me wijzer maakt. Ook al zijn er velen die met twee goede ogen tien keer zoveel boeken lezen in diezelfde tijd. Lezen heeft mijn kijk op het leven verruimd en dat mag niet stoppen.
Toen, nu en verder
Ik heb ontdekt dat het lezen mij rust geeft in mijn kop en werkt zelfs als ik niet in slaap kan komen. Veel beter dan TV kijken, daar wordt ik juist onrustig van. Alex Boogers schrijft over het harde leven in een buitenwijk van Rotterdam. Het leert mij beter te begrijpen hoe mijn vader is opgeroeid in een arme wijk in Utrecht.
Ik voel mij nu meer standvastig en dat gun ik iedereen. Welke “gesloten” deur trek jij open?